"Vefa,âşıkın alnından damlayan pür ü pak bir terdir. Yüzüne değen bütün suretleri siler de bir tek yâr kalır. Vefa ile süslenir aşıkların siması.Aşkta vefası olmayanın aşkıda yoktur zâti."
Vefa bir nazlı cemre... mevsimi aşkta bir gece karasıyla düşer tek bir tohum üstüne.Ve o tohum ki bir gül-i naçize, eşi olmayan bir çiçek; bakmazsan daha tohumken yanar da yok olur.Maşuk dahi aslıyla yeganedir.Onu bilmeyen,unutan gafil ise daha doğmadan ölmüştür sevdiğini de sırrı aşka bigânedir.
Ey bu yolda yürüyen saik, bil ki aşk seni elbette vefa ile sınayacak ve vefa bu yoldaki imtihanlardan yalnızca biri...Dertsiz, belasız mı sandın sen bu can oyununu? Vefadan nasibin yoksa adımlarını çek bu yoldan da ayakların utanmasın...
...
Dilber diyarında bir nazenin güzelden gayrısına kör olmaktır vefa.Vefa namusudur aşk bahsinin.Vefayı yitirirsen aşkı kaybedersin,aşkı yitirirsen canı kaybedersin,canı yitirirsen insanlığın bile uçarda gider...

İlm-i Aşk / Fatih Duman