Sevgili Dost,

İçimde tarifsiz bir sıkıntı var. Kelimelerle anlamlandıramayacağım haller gelip kuruldular yine baş köşeye. Kırkikindi için erken , Nisan gelmedi ki daha.. Yine de yağıyorum... yalnızken yeryüzüne, kalabalıkta kendi özüme... Dokunsalar ağlayacağım ama dokunmuyorlar... dokunmasalar da ağlayacağım nasıl olsa varsın dokunmasınlar...

Bir meleğin dizlerine koyup başımı ağlamak istiyorum... Git derken yanımda kal diye yalvarmak...  Anlatmadan anlaşılmak... Susmak, konuşmak ama dostun dergahında olmak...

Yarın yürümek lazım uzun uzun... Güneşle beraber, güneşe doğru... Bulutları da başıma taç ederek... Hani hafiften bir rüzgâr da fena olmaz...

Kimbilir; iyi gelir belki...

"Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler" dememiş miydi  bir Allah dostu...