26 Ekim 2011 Çarşamba

çocukluğumuzu,
içimizin o saf deli dolu çığlıklarını yaşatmanın
bir yolu olmalı.

sıkıldıkça,
bize bir melek öpücüğü getirecek,
yüzümüz karardıkça,
tebessüm uyandıracak,
deli dolu bir çocuk kalmalı bir yerlerimizde.

bazen,
hayatın acımasızlığınına
bir çocuk yetebilir.

çocuk yanımızı
acıların üstüne sürebilir,
susuzluğumuzu
çocuk günlerimizin yağmurunda giderebiliriz.

çünkü;
çocuk yanımız,
biraz da
Allah'a yakın olan yanımızdır bizim.


Çocuk Penceremde Kuşlar / Yusuf Çağlar

Hiç yorum yok: