1 Aralık 2011 Perşembe

            Kederin ağına takılan balıklar, çırpına çırpına ölüyorlar. Mutluluk bir seyehat şekli olması gerekirken, bir türlü ulaşılamayan hayâli istasyonlar haline geliyor. Yüzlerimiz, hüznün yüzlerce elbisesinden hangisini seçeceğine bir türlü karar veremiyor. Aynı hava sıcaklığınde bir gün üşürken, bir başka gün terleyebiliyoruz. Bir gün kahkahalarla güldüğümüz bir espriye bir başka gün tebessüm etmekte zorlanıyoruz. Su bazen sıfır derecede donmuyor, bazen kaynamıyor yüz derecede.

     
O halde " bizi mutlu kılan şey şartlardan çok, ruhumuzdur ." İstemekle değil, istememekle hür olan ruhumuz...


Ali Ural // Posta Kutusundaki Mızıka

3 yorum:

kadim dedi ki...

yıllar önce adını ve methini duyduğum ama bir türlü alıp okuyamadığım bir kitaptır...:(

Bahar Nefesi dedi ki...

Ben de daha kitabı okuyabilmiş değilim. Yalnız rastladığım alıntılar ve kitabın okuduğum bazı bölümleri gerçekten okunmaya değer hissi uyandırdı bende de.Şimdi yazarın denemelerden oluşan başka bir kitabını okuyorum... Bitirdiğimde ya da bazı bölümlerini paylaştığımda kitap hakkında fikirlerimi de belirtirim belki.

kadim dedi ki...

bekliyoruz:)