Ay ve Ay Yüzlü Güzel

dün gece ay yüzlü bi güzel kocaman yuvarlak ve pasparlak dolunayda bana geldi..

hem de elinde fenerle..

nasıl güzeldi...

nasıl naif...

nasıl sevilesi...

nasıl mülayim...

ses oldu söz oldu ırmak misal aktı bu tarafa iyi mi...

ben ayı mı sevsem, o ay yüzlüyü mü bilemedim.

sonra ay da aymisali sima da elindeki fener yanında sönük kaldı.

fener de fener ha...

gönlünü ışıtmıştı...

gönlümü ışıttı...

gönlümüz... hani şu tıbbın kalp dediği... bir atıyordu biliyon mu...

biilmem o mah yüzlü farketti mi...

ama benim gönlümde güller açtı...

gülümseyince yanaklarımdan kuşlar havalandı...

gözlerimse dolunaya pervane yıldızlar gibi ışıl ışıldı...

sevdiğimi bi daha sevdim...

ben öylece durdum ama gönlüm üslü sayılara geçti .
karesi küpü derken devamını takip edemedim sonsuzluk işareti koydum da kenara çekildim..

tuhaftır biliyor musun...

sesi hala kulaklarımda...

Sevdirene... Seçtirene... Kızım,,, Kuzum,,,Yârim,,, Dostum,,, Yoldaşım,,, Duam dedirtene sayısız şükürler olsun...

öyle işte...